Nieuws
Eerste Groenewoud Vossenjacht
Een nachtelijke inbraak in de Groenewoud-prijzenkast, dat moet weer de sluwe vos zijn geweest! Dit konden we natuurlijk niet over onze kant laten gaan en tot de tanden gewapend stonden wij vossenjagers klaar op de Waalkade. In groepjes van jonge vosjes, snelle vossen, ontspannen vossen en grijze vossen gingen we op onze stalen en carbonnen rossen op zoek naar aanwijzingen. Vlug op de vlucht vloog de vos links en rechts uit de bocht, en de plukjes vacht die hij achterliet zetten ons gelukkig op het goede spoor.
De zonnestraaltjes lachten ons tegemoet en snel waren we bij de eerste puzzel die gezwind gekraakt werd door de jonge vosjes. Vol goede moed op zoek naar de volgende! Een schitterende route door de Ooij, met hier en daar een verdwaald onverhard paadje, bracht ons via de idyllische buitenwijken van Kranenburg richting Groesbeek. Maar in de bossen sloeg de twijfel toe... had de vos ons een loer gedraaid, een ouderwetse vossenpoets gebakken?? Verdwaald…
“Die berg gaan we niet meer op hoor, daar komen we net vandaan!”, riepen de jonge vosjes in koor. De krachten bundelend, leidde een onzichtbare kracht ons het goede pad in, stiekem hopend op een versnapering onderweg. De gebeden werden gehoord want daar zagen we ineens onze enige echte pedaalduwer met zijn supervossenhelper in een bakfiets vol pepernoten! Dit gaf ons weer nieuwe moed en energie, en via de laatste puzzel (en een stiekem afsteekje) stonden we ineens oog in oog met de vos! Die was al vakkundig onder Stroom gezet door de snelle jagers Ties en Vera. Prijzen veiliggesteld!
We genoten met warme chocomel en slagroom na van een geslaagde jacht van toch zeker 60 kilometer. Met smart wachtten we op onze laatste jagers voor de poedelprijs, maar tot op heden hebben we niks meer vernomen van Henk en Eric... Was dit de laatste sluwe streek van de vos?? Volgens de legende zijn ze nog zoek...
Verslag: Menno Eggenhuizen
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen