Nieuws
Groenewoud in koers: de Omloop van Schoonderlogt
Zondag 27 maart stond al wekenlang rood omcirkeld op de kalender. De Omloop van Schoonderlogt stond op de planning! Een spliksplinternieuwe voorjaarsklassieker in de Betuwe.
De koers werd georganiseerd door de Arnhemse wielervereniging RETO. Rondom landgoed Schoonderlogt, nabij Elst, was een rondje uitgezocht van ruim vier kilometer. Toen de Omloop werd aangekondigd, was menig amateurwielrenner er als de kippen bij om zich in te schrijven. Binnen een paar weken was de deelnemerslijst gevuld met twee pelotons van honderd man, waaronder met een stuk of 25 Groenewouders.
Voor mijzelf was dit mijn eerste ‘echte koers’. Sinds ik ongeveer drie jaar geleden begon met wielrennen, is het in rap tempo volledig uit de hand gelopen. Eerst een veel te dure fiets gekocht, vorige zomer lid geworden van Groenewoud en dit jaar wil ik koersen in de kelderklasse van het wielrennen.
Aan de voorbereiding zou het niet liggen. Sinds januari trainde ik elke zaterdagochtend met de wedstrijdrenners van Groenewoud en reed ik twee trainingskoeren op de wielerbanen van Veenendaal en Tiel. Afgelopen week had ik maar liefst twee keer het parkoers verkend en ik had voor het eerst in mijn leven mijn benen geschoren - zoals een echt wielrenner betaamt, maar vooral omdat ik niet durfde mee te doen met ongeschoren benen.
Een wielerwedstrijd brengt de nodige praktisch vraagstukken met zich mee. Bijvoorbeeld: welke kleding doe je aan? Toen we die ochtend met een groep Groenewouders naar Schoonderlogt fietsten, was het zo koud dat ik twijfelde of we niet naar een schaatswedstrijd op natuurijs onderweg waren. Dat ik echter een korte koersbroek zou dragen stond vast. Ik had mijn benen niet voor niets geschoren! Tijmen Moltmaker raadde aan bij twijfel altijd wat frisser te kleden, dus viel de keuze op ‘kort-kort’, zoals dat in wielerjargon heet. Rillend stond ik bij de start.
Eerst vertrok het A-peloton met de serieuzere renners en een minuut later mocht het B-peloton van start. Hierin reden de meeste Groenewouders en ikzelf mee. In de eerste rondjes zocht ik vooral naar de juiste positie in het peloton. Dat is belangrijk zodat je niet in de wind rijdt en goed de bochten doorkomt. Vooral dat laatste was nog best lastig: bij elke bocht leek iedereen wel stil te staan, om vervolgens keihard weg te fietsen. Na een tijdje had ik mijn draai gevonden en reed ik lekker mee. Mijn missie (voorin meedoen, maar niet op kop) leek zowaar te slagen. De zon liet van zich zien en ik kreeg het zelfs warm.
Halverwege de koers reed een kopgroepje weg, waaronder Groenewouder Filip Scholliers. Niemand in het peloton leek aanstalten te maken de vluchters te achterhalen en hun voorsprong liep uit. Ik voelde me zeker niet geroepen het gat naar een ploegmaat dicht te rijden en ging stoïcijns door met mijn missie: voorin het peloton rijden, maar niet op kop.
Toen de omroeper aankondigde dat er nog drie rondes waren, besefte ik dat ik naar voren moest schuiven om mee te kunnen sprinten. Met flinke krachtsinspanningen wist ik wat plekken op te kruipen, maar ideaal was de positie niet. Een paar hond meter voor de meet ging ik aan, maar mijn benen voelden van beton. Vermoedelijk eindigde ik ergens rond plek 25. Filip werd als hoogst genoteerde Groenewouder vijfde.
Al met al ben ik tevreden met mijn koers. Het was vooral een enorm leuke dag met een mooi groepje Groenewouders en goede support van de leden die tijdens hun toerrit via Schoonderlogt gereden zijn om ons aan te moedigen. Op naar de volgende!
Aan-Age Dijkstra
Foto's: RETO, Anne van Veen en Arjen Kolvoort
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen