Nieuws
Het Groenewoud Ardennenweekend 2022
Na drie jaar afwezigheid was het weer zover: het Groenewoud Ardennenweekend! Van 6 tot en met 8 mei reisden maar liefst vierendertig Groenewouders af naar onze zuiderburen voor een weekend vol natuurschoon, kuitenbijters, slecht wegdek en gezelligheid.
Aan de faciliteiten zou het niet liggen. We verbleven in het dorpje Vezin, vlakbij Namen. Hier hadden we een huisje dat van alle gemakken was voorzien: een hoop slaapkamers met meer dan genoeg bedden, bijna net zoveel badkamers, een grote gezamenlijke ruimte, een keuken om genoeg eten te maken voor vierendertig hongerige wielrenners, een weide met geitjes, een zwembad dat helaas nog niet gebruikt kon worden en – last but not least – een heuse jacuzzi (die wel operatief was).
De Ardennen-commissie had voor elke dag twee routes gemaakt die de Groenewouders door het glooiende Ardennenlandschap, langs pittoreske dorpjes en over vies steile heuvels voerde. Vrijdagmiddag werd afgetrapt met ritten van 50 en 65 kilometer, met als klapper de Muur van Huy. Op de klim met stukken van tegen de 20% zal het zuur bij iedereen goed in de benen gelopen zijn. Gelukkig schreeuwde een groep passerende scholieren ons omhoog: “Allez! Allez! Allez!”
Ook werd gestreden om de klimbokaal. Het concept was simpel: elke dag stonden er aangewezen klimmen op het programma en wie in totaal de snelste tijd neerzette, had gewonnen. De praktijk bleek echter weerbarstig. Op de eerste dag brak halverwege de klim Aryans ketting doormidden. Hij maakte van een nood een deugd en nam van de gelegenheid gebruik om even bij te komen op een bankje. De passerende Groenewouders raakten hiervan zo in de war dat ook zij stopten. De jury besloot de klim te schrappen.
Op zaterdag stonden lange tochten op het programma met routes van 150 en 100 kilometer. Het werd toeren zoals het bedoeld is, met prachtig weer en bijna meer koffiestops dan fietsen. Een pittoresk bakkertje heeft dankzij Groenewoud een uitstekende omzet gedraaid en ook de terrashouders in Dinant hebben goed geboerd die dag.
Ook zaterdag ging het wederom mis met de klimbokaal. De aangewezen klim was bij de Citadel van Namen en ging via een kasseistrook die leek aangelegd alsof de Romeinen de stenen eigenhandig uit een helikopter naar beneden hadden gekieperd. In ieder geval waren deze stroken duidelijk aangelegd in de tijd dat er nog geen wielrenners waren, want fietsen was er zo goed als onmogelijk. Door de vele kruispunten op de Citadel fietste iedereen vervolgens een andere kant op. De jury besloot ook deze klim te schrappen.
Bij terugkomst bij het huisje bleek dat mijn kamergenoot de deur van onze slaapkamer op slot had gedraaid en de sleutel had meegenomen. Hij was met de iets minder snelle en (en vooral langer op het terras zittende) groep mee, waardoor ik noodgedwongen anderhalf uur in de jacuzzi moest wachten. Een klein smetje op een prachtig weekend, maar gelukkig was ik in goed gezelschap.
Hilde en Jelle hadden voor die zaterdagavond een prachtige pubquiz in elkaar gedraaid. Er werd bijna nog feller gestreden dan om de klimbokaal. Aan het resultaat van mijn team wil ik niet te veel woorden vuil maken.
Zondag moest dan toch echt de klimbokaal beslist worden. De Côte de Vezin was hier het strijdtheater voor, de laatste klim richting het huisje. Was het daarom dat - op vijf fanatiekelingen na - iedereen koos voor de kortere route? Tot op het laatste moment leek Joost de beste tijd neer te zetten, maar werd op het allerlaatste moment geklopt door Robin. Met hulp van een lead-out van Jasper en Roel was Robin uiteindelijk vier seconden eerder op de top. Bij de vrouwen ging Dominique er met de bokaal vandoor. Hulde voor beiden!
Al met al kunnen we terugkijken op een prachtig Ardennenweekend. Aryan en Mario hadden alles tiptop geregeld, Joren zorgde voor twee overheerlijke maaltijden en de chef mooi weer had zijn werk goed gedaan. Dank aan de organisatie en op naar de volgende!
Aan-Age Dijkstra, 11-05-2022
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen