Nieuws
Terugblik: Charly Gaul 2019
La Charly Gaul 2019.
Het is de week voorafgaand aan de Cyclo wedstrijd Charly Gaul, die voor de 30ste keer wordt georganiseerd in het Luxemburgse Echternach.
De appgroep die actief is voor de wedstrijd dag is ineens actiever dan anders, er komen verscheidende berichten voorbij over de weersvoorspellingen, wie rijdt met wie mee en afmeldingen komen voorbij. Juist dat laatste onderdeel lijkt niet te stoppen, door allerlei verschillende redenen. Dat laatste is jammer, maar niets anders van te maken en we gaan het doen met de leden die wel de tocht gaan fietsen.
Zaterdag 7 september is de dag van vertrek en ik rij samen met Hilde naar Luxemburg, de reis gaat voorspoedig. Aangemoedigd door vrolijke radio items bij spijkers met koppen en erg veel regen onderweg komt de camping steeds dichterbij. Op het moment dat Echternachbruck op de Duitse ANWB borden tevoorschijn komen, stopt het ook met regenen. Timing is alles zeggen ze weleens en dat blijkt ook hier te kloppen. In droog weer kunnen wij onze tenten gaan plaatsen. Op de plekken die de afgelopen dagen door ganzen geterroriseerd blijken te zijn, staan de tenten van Gijs, Norbert en Leon al opgesteld, daarnaast staat de camper van Rob. Dan sijpelt het nieuws door dat ook Arno en Joost er niet bij zullen zijn en alleen Micha en Ruben de camping nog moeten bereiken. Het M ’trio (Martin, Mark en Mario) zijn niet de beste kampeerders bleek, zij sliepen bij ene Nathalie in een Airbnb… Bart had helemaal ergens slaapplek geregeld samen met wat mannen van de Lokomotiv club.
Na een avondje verkennen van het dorp strijken we neer bij de pizzeria van Mario aan de Duitse zijde van de Sauer. Op zeer mysterieuze wijze had hij om 1800uur geen plek voor 11 (Bart at elders), om 1930 was er wel plek volgens Mario. Zonder dat er mensen het restaurant waren verlaten was er toch plek voor 11 fietsers, weliswaar verdeeld over 2 tafels. Het eten stond vlot op tafel, waarbij Gijs en Leon vanavond voor een tweede pizza gingen, was het een prima avondvullend programma.
In totaal dus 12 man Groenewoud aan het vertrek.
Het parcours van de Cyclo bestaat uit twee verschillende afstanden, de 160km (die 157 bleek te zijn) en de 100km (die 107). Het zijn Micha, Gijs, Ruben, Rob, Leon, Mark, Mario, Martin, Bart die gaan voor de 160, Hilde, Norbert en Thijs gaan voor de 100km. Ikzelf (Thijs) heeft lange tijd getwijfeld om de 160 te laten schieten voor de 100, achteraf bleek dit een uitstekende keuze te zijn geweest. Hier later meer over.
De start van de 160 is rond de klok van 9.00uur waarbij het voor velen al drukken is om zo vlot mogelijk weg te kunnen zijn en in eerste groep de bocht te kunnen nemen om een goede positie te hebben bij de eerste van in totaal 13 beklimmingen die het A parcours aandoen. Na een kleine 3km staat de eerste beklimming op het programma. Dus zaak om vooraan te kunnen zijn. Hoe zich dat ontwikkeld heeft voor de GW rijders heb ik geen idee….
Zelf ben ik mijzelf nog rustig aan het voorbereiden op de start van het B parcours, deze start vanaf 1010uur. Rustig aan dus, proviand meenemen, volle drinkbussen en ook Norbert, Hilde en ik rijden naar het vertrek. Omdat ik mijn inschrijving nog moet aanpassen van 160 >100 ga ik nog bij de organisatie een ander startnummer halen. Zo gezegd zo gedaan, dat was geen probleem, echter enkele minuten later sta ik bij de ambulance om mijn snee in mijn vingers te laten verzorgen. Het verwerken van startnummers en tyraps bleek deze ochtend geen goede combinatie met een stanleymes te zijn… ach een pleister er op en gaan!
Het is dan inmiddels 945 wanneer ik Norbert in het startvak zie, nog even wat laatste bemoedigden woorden en het startschot klinkt. De eerste kilometers zijn begonnen en ik zit lekker in mijn ritme. Ook bij de eerste van in totaal 7 beklimmingen klim in mijn tempo lekker omhoog, ik haal verscheidende fietsers in. Dit was voor mij nieuw tijdens Charly Gaul. Norbert was op dat moment al niet meer zichtbaar, laat staan Hilde, die kwam ik later die dag pas weer tegen bij de Apenrots.
De dag vordert zich automatisch, ja het is een pittige tocht met mooie beklimmingen met ook zeker zulke mooie afdalingen, het fietsen in Luxemburg is aangenaam en uitdagend genoeg. De tocht is uitstekend uitgepijld. Op iedere ‘gevaarlijke’kruising staan politie en/of verkeersregelaars om de fietsers voorrang te geven, zodanig dat wij als fietsers ook echt de weg mogen gebruiken, dat fietst fantastisch. Ja, ik weet dat ik niet de snelste fietser ben van het stel, voor mijn doen heb ik dan ook goed gefietst en in net iets meer dan 4 uur fietsen ben ik binnen. Tevreden stap ik van mijn fiets. Bram het is jammer dat je mij dit jaar niet hebt zien finishen het zal er zeer anders hebben uitgezien ;-)
Op Mario na, zijn alle GW rijders ook binnen. Na wat gekletst over en weer blijkt dat Hilde een prima prestatie heeft geleverd door derde te worden in het damesklassement. Haar woorden tegen mij waren nadat ik vroeg hoe het ging “ik heb wel aardig gefietst” 3de dus…
Een fotoparade van de rots volgde, de huldiging van Hilde en na het zeer goed uitspreken van onze clubnaam door de speaker RTC Gruunewood kwam ook einde aan Charly Gaul 2019. Douchen, omkleden en snel alle fietsen op de auto’s knopen om weer huiswaarts te gaan. Niet door miscommunicatie maar door geen communicatie was onderweg gezamenlijk eten niet haalbaar.
Hieronder volgen op willekeurig volgorde het overheersende gevoel wat er leefde onder de Groenewoud rijders:
“Afzien, aanpikken, zwieren” “Op de LIMIET” “euh, hard en hard” “NAAR DE KLOTE” “Volgend jaar weer” “Op het gemakje” “dit is fantastisch”.
Tevreden kijk ik terug op een zeer geslaagd weekend Groenewoud in Luxemburg.
Groet, Thijs Ronhaar.
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen